روايات
وارده دربارة فضيلت «جهاد و شهادت» از رسول اكرم(ص) و ساير معصومين (ع)
بسيار زياد است كه در اينجا به ذكر پاره‌اي از انها بسنده مي‌شود: الف.
رويَ اَنّ رَجُلاً أتي جَبَلاً لِيعبُدَ اللّهَ فيهِ فَجاءَ به أهلُهُ إلي
الرّسوُلِ فَنّهاهُ عَن ذلكَ وَ قالَ إنّ صَبْرَ المُسلِمِ في بَعضِ
مَواطنِ الجِهادِ يَوما واحِداً خَيرُ لَهُ مِن عبادَهِ أَربَعينَ سنَةٍ.1
نقل شده كه مردي خود را از زندگي منزوي نمود و د ركوهي مشغول عبادت شد و
خانواده‌اش كه از اين عمل او رنج مي‌بردند او را به محضر حضرت رسول اكرم
آوردند حضرت او را از اين كا رنهي نمود و فرمود صبر و تحمل يك روز مسلمان
در يكي از سنگرها و پايگاههاي جنگ بهتر از چهل سال عبادت است.
ب.
عَن رَسول اللهِ (ص) قال: وَ مَن خَرجَ مُرابِطاً في سَبيلِ اللهِ اَو
مُجاهِداً فَلَه بِكُلِّ خُطوَهٍ سَبعَمائه ألف حسَنَهٍ وَ يُمحي عَنهُ
سَبعمائه ألفْ سَيّئه وَ كانَ في ضَمانِ اللهِ حتّي يتوفّاهُ بِأيِّ حَتفٍ
كانَ أو «شهيداً» و اِنْ رَجعَ مَغفوراً لَهُ مُستَجاباً دُعائهٌ.2
رسول
خدا (ص) فرمود كسي كه از خانه خود به قصد نگهباني مرزها و يا براي جنگ و
جهاد در راه خدا بيرون آيد بر هر قدمي كه برمي‌دارد هفتصد هزار حسنه داده
مي‌شود و هفتصد هزار گناه از او بخشيده مي‌گردد واو در ضمان و بر عهدة خدا
خواهد بود به هر نحوي كه بميرد؛ چه با اجلش بميرد و يا اينكه شهيد شود و
چنانچه برگردد بخشوده شده و پاك گشته و دعايش در پيشگاه خدا مستجاب خواهد
بود. ج. قالَ رَسوُلُ اللهِ (ص) مَثَلُ المجاهدِينَ في سبيلِ اللهِ
كَمَثَلِ القائِمِ القانتِ لايَزالُ في صَومِهِ وَ صَلَوتهِ حتّي يَرجعَ
إلي أهلِهِ وقال (ص) اِذا خَرَجَ الغازي مِن عَتَبَهِ بابِهِ بَعَث اللهُ
مَلَكاً بِصَحِفَهِ سَيئاتِهِ فَطَمسَ سَيّئاتهُ.3
پيغمبر
اكرم (ص) فرمود: مثل كسي كه جهد مي‌كند در راه خدا مثل شخصي است كه همواره
با خضوع در حال نماز خواندن و روزه گرفتن است تا به خانه‌اش برگردد و
فرمود كسي كه از آستانة خانه‌اش براي جنگيدن در راه خدا قدم بيرون نهد
خداوند ملكي را مي‌فرستد تا همة گناهان را از پروندة اعمالش پاك كند.
د.
قالَ كُلُ حَسَنات بَني آدم تُحْصِيها الملائكهُ الّا حَسنات المُجاهدِينَ
فانَّهم يَعجِزون عن عِلمِها ثَوابها.4 رسول اكرم (ص) فرمود: تمام نيكيها و
اعمال خوب بني‌آدم را ملائكه‌ها مي‌توانند ضبط و شمارش كنند مگر نيكيهاي
مجاهدين و جنگجويان در راه خدا كه از آگاهي به مقدار ثواب آنها عاجزند.
ه. قال صلي اللهُ عليهِ وآلهِ: يَومُ في سبيلِ اللهِ خَيرُ مِن ألفِ يَومٍ فِيما دون.5
رسول گرامي فرمود يك روز در ميدان جهاد در راه خدا بودن بهتر و ارزشمندتر از هزار روز است در غير آن.
و. عنهُ (ص) مَنْ رَمي بِسَهمِ في سبيلِ اللهِ فَبَلَغَ خطاءَ أو أصابَ كانَ سَهمُهَ ذلكَ كَعَدلِ رَقَبهٍ. 6
پيغمبر اسلام فرمود: كسي كه يك تير در راه خدا با دقت رها كند خواه به هدف برسد و يا خطا رود ثواب آن معادل آزاد ساختن يك بنده است.
ز.
عَن أبي جَعفر(ع) عَن أبيهِ قالَ: قالَ رَسولُ اللهِ(ص) لِلجَنّتهِ بابُ
يُقالُ لَهُ بابُ المجاهِدينْ يَمضُون إليهِ فاذا هوَ مَفتوحُ وَ همْ
متقلدونَ بِسُيُفيهم والجمع في الموقفِ والملائكَهُ تُرحبُ بهمْ فَمَن
تَرَك الجهادَ ألبسَهُ اللهُ ذُلاً وَ فقراًً في مَعيشَتِهِ َمحقاً في
دينِهِ إنَّ اللهَ أعزّ أمثي بِسنابكِ الخيلِ وَ مَراكزِ رماحِها.7
از
امام باقر از پدر بزرگوارش از پيغمبر اكرم(ص) فرمود: بهشت را دري است به
نام باب المجاهدين كه جهادگران در راه خدا به سمت آن حركت مي‌كنند و در
گشوده مي‌شود در حالي كه اسلحة خود را بگردن آويخته‌اند و مردم در محشر
جمعند و ملائكه به مجاهدين تهنيت و تبريك مي‌گويند. كسي كه جهاد را ترك
كند خداوند لباس خواري وفقر در معيشت به او مي‌پوشاند و موجب از بين رفتن
دينش مي‌شود خداوند با سلسله‌هاي وسائل جنگي و سنگرهاي تيراندازي به امت من
عزت بخشيده است.
ح.
عَن أبي عَبدالله(ع) قال إنّ اللهَ بَعثَ رسولهُ بالاسلام إلي الناسِ
عَشرَ سِنينَ فأبوا أَنِ يَقبلوُا (وآذُوا و فَتَنوا) حتّي أمرَهُ بالقتالِ
فالخَيرُ في السّيفِ وَ تحتَ ظلِّ السّيفِ وَ الأمرُ يَعودُ كَما بَدَأ.8
امام
صادق فرمودند خداوند عزوجل پيغمبر اكرم را به اسلام مبعوث داشت كه پيام حق
را به همة‌مردم برساند ده سال اين مأموريت الهي ادامه داشت و مشركين
نپذيرفتند و آزار و فتنه براي مسلمانان فراهم آوردند تا اينكه فرمان «جهاد»
نازل شد خير در شمشير است و در ساية آن و دوباره اسلام به حال اول باز
مي‌گردد.
ط.
عَن ابي عَبداللهِ (ع) قالَ النّبي(ص): أَخبَرني جِبرئيل بأمرٍ قُرّت بِهِ
عَيني وَ فَرَح بِه قَلبي قالَ يا مُحمّد مَن غَزامِن اُمَّتكَ في سَبيلِ
اللهِ فَما أصابتهٌ قَطرَةُ مِنَ لسّماءِ أو صُداعُ كَتَبَ اللهُ لَهُ
الشَّهادَهَ.9
امام
صادق (ع) از پيغمبر اسلام نقل مي‌فرمايد كه فرمود: فرشتة‌وحي خبري آورد كه
ديدگانم روشن و دلم شاد شد كه اي محمد هر كدام از امت تو براي جهاد در راه
خدا بيرون رود و قطرة باراني بر سرش ببارد و سردرد بگيرد براي ا و اجر
«شهادت» مي‌نويسد.
ي. عَن ابي ابدالله(ع)قال: قال النبي(ع) أغزُوا تُورِثُوا أبناءَكُم مجداً.10
امام
صادق مي‌فرمايد كه پيغمبر گرامي فرمود: ديدگان همه در روز قيامت گريان
خواهد بود مگر سه ديده؛ ديده‌اي كه شب هنگام در راه خدا به خواب نرود و
ديده‌اي كه از ترس خدا گريان شود و ديده‌اي كه از محارم خدا چشم بربندد.
ل.
عَن جَعفر بن مُحمد عَن ابيهِ آبائِهِ أن رسولَ اللهِ قالَ ثَلاثه
يَشفَعونَ إلي اللهِ يومَ القيامَهِ فَيَشفَعَهم؛ الأنبياء ثُمَّ العُلماء
ثُمّ شهداء.12
امام صادق (ع) از رسول خدا فرمود: سه طايفه در روز قيامت شفاعت مي‌كنند و شفاعتشان پذيرفته مي‌شود، پيغمبران علما و شهدا.
م.
عَن ابي عَبدالله (ع) قال: قالَ رسُولُ اللهِ (ص) مَن اغتابَ مُؤمناً
غازياً أو آذاهُ أو خَلفهُ فِي أهلهِ بِسوءٍ نصبَ لهُ يَومَ القيامَهِ
فَليستَغرِق حسَناته ثم يُرمي في النّارِ إذا كانَ في طاعهِ اللهِ.13
حضرت
صادق از پيغمبر اكرم نقل مي‌فرمايد كه فرمود: كسي كه از مؤمني كه در جبهة
جنگ است غيبت كند يا او را بيازارد و يا با خانواده‌اش بدرفتاري كند روز
قيامت در هنگام حساب اعمال حسناتش معادل با اين بدي گشته به آتش انداخته
مي‌شود و اين در صورتي است كه جنگجوي مؤمن در اطاعت و مسير رضاي خدا باشد.
ن. عَن ابي عَبدالله مَن جَهز حاجّا أو غازياً أو خَلفهُ في أهلهِ أو فطرصائماً لَه مثل أجره مِن غيرِ أن يَنقصَ مِن أجرهِ شَيءُ.14
امام
صادق فرمود: كسي كه تجهيزات و وسايل شخصي را براي حج و يا براي جهاد فراهم
سازد يا به جاي آنها به خانوادة آنان رسيدگي كند و يا روزه‌داري را افطاري
دهد بر اوست اجر هركدام آنها بدون اينكه از اجر خود آنها كم شود.
ص. عَن ابي عَبدالله(ع) قال: قال رسول الله : مُبلّغُ رساله غازٍ كان كمن أعتَقَ رقبهَ و هو شريكه في ثواب غزوته.15
از
امام صادق (ع) كه رسول خدا فرموده كسي كه نامه و پيام سرباز جهاگر را
برساند مانند آن است كه غلامي را براي خدا آزاد كرده است و او شريك ثواب
جهاد خواهد بود.
يادداشتها
1و2. جامع أحاديث الشيعه، ج 13، ص 7؛ عقاب الأعمال صدوق، ص 335.
3و4. جامع أحاديث الشيعه، ج 13، ص 8.
5و6و7و8. جامع أحاديث الشيعه، ج13، ص 8و12.
9. جامع أحاديث الشيعه، ج13، ص 12.
10. أمالي شيخ صدوق، ص 364.
11. أصول كافي، ج 2، ص 80.
12. جامع أحاديث الشيعه، ج13، ص 16.
13و14و15. جامع أحاديث الشيعه، ج 13، صص 16، 20، 21.
