شهدا با فدای جان خود بندگی را نبّوت رساندند
به گزارش نوید شاهد، شهید «حبیب‌اله منصوری نیا» فرزند «مسیّب»، 12 اسفند 1341 در تهران دیده به جهان گشود. این شهید والامقام، 25 دی 1362 به فیض شهادت نائل آمد. بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید منصوری‌نیا را می‌خوانیم.
خداست كه شما را خلق كرد، سپس روزی داد، سپس بميراند و باز در قيامت زنده گرداند.
به نام خدايی كه عادل و قادر است ولى كريم، خدايی كه دانا و تواناست ولى رحيم، خدايی كه جبار و مقتدر است ولی رحمان .
سلام بر سالار شهيدان حسين بن علی(ع)، سلام بر سيد الشهداء، سلام بر خون خدا ثارالله و سلام بر اصحاب آن حضرت از اول خلقت تا اين عصر، از هابيل و ابوالفضل عباس(ع) و علی‌اكبر حسين(ع) تا شهدای حاضر ما، شهدايی كه به ندای امام لبيک گفتند و به سوى لقاءالله شتافتند كه در اين راه درنگ حتی برای لحظه‌ای جايز نيست.
سلام بر امام زمان(عج‌الله)، امام قائم، امام منتظر، حجت خدا و سلام بر امام امت خمينی عزيز نائب بر حق امام زمان(عجل‌الله) و سلام بر كليه پيروان آن رهبر عظيم‌الشان.
اميدوار و آرزومندم كه خدا به من توفيق شهادت در راهش را عطا فرمايد و ما را لايق آن بداند كه در راهش جان خود را نثار كنيم.
اگر به یاد خدا باشیم خدا هم به یاد ما هست
به كليه دوستان، برادران، خانواده و فاميل توصيه‌هايی می‌كنم خدا را ناظر و شاهد بگيريد و در هيچ حالی خدا را فراموش نكنيد؛ چون اگر ما بتوانيم در هر حال ياد خدا باشيم و هميشه خدا را ناظر ببينيم امكان انحراف و اشتباه و گناه نيست. اگر ما به ياد خدا باشيم مسلماَ خداوند ما را ياد خواهد داشت و به خودمان واگذار نمی‌كند و وسايل هدايتمان را فراهم می‌كند.
اگر می‌خواهيد در خط امام و مسير انقلاب و دنباله‌رو تمام عيار امام باشيد و هيچ انحرافی از اين مسير برايتان پيش نيايد سعی كنيد به جای آنكه ديگران را پيرو خود سازيد، خود پيرو امام باشید. اميدوارم در هيچ حال و حالتی امام را تنها نگذاريد و اين نائب بر حق امام زمان(عجل‌الله) را تا منزل مقصود يارى نمایيد در اين راه از دادن جان هم اِبایى نداشته باشيد كه اين زمان، زمانِ جان نثارى است به نداى «هل من ناصر حسينى».
زمان لبیک گفتن به ندای امام حسین(ع) است
اين زمان، زمان لبيک گفتن به نداى امام حسين(ع) است و هركس در حد توان و نيرویى كه دارد بايد كاری در اين جهت نمايد و مسئوليت خود را انجام دهد تا فردای قيامت در مقابل اولياء خجل نباشيم و واقعا خداوند به ما منت گذاشته كه ما را در اين زمان قرار داده است كه كليه وسایل و امكانات الهی برایمان فراهم شده است، اگر كوچكترين ايمان و اعتقادى داشته باشيم بايد از اين امكانات حداكثر استفاده را بكنيم و لحظه‌ای را به غفلت نگذرانيم كه كوچكترين غفلت در آينده باعث پشيمانى است.
خدایا جان ناقابل ما را در راه خود بپذیر
كارى كنيم كه فرداى قيامت سرافراز باشيم و بگویيم كه ما از اين امكانات الهى به نحو احسن استفاده كرديم، مانند كسانى كه از اين امكانات استفاده شايان كرده و با ايثار جان خود گفتند: «خدايا ما اين جان ناقابل را كه از توست در راه تو فدا مى‌كنيم كه شايد ما را به عنوان بنده‌ات قبول كنى». آنها با دادن جان خود خواستند بندگى را به نبوت برسانند و اگر نمى‌توانيم مانند شهدا خود را ثابت كنيم، نشان دهيم كه واقعا قصد عبوديت و بندگيش را داريم و در اين راه از هيچ كوششى فروگذار نباشيم.
به اميد روزی كه جهان با ظهور صاحبش حضرت مهدى(عجل‌الله) سراسر عدل و داد باشد و تمام انسانها سراپا عبادت و بندگى شوند و اگر سعادت يارمان باشد و لياقت پيدا كنيم كه آن روز در حيات باشيم، بايد از شام تا صبح و صبح تا شام حمد و ثنای خداوند تبارک و تعالی را كنيم.
والسلام عليكم و رحمه الله
حبیب‌اله منصوری نیا، 1362/7/11
