اسلامی که در راهش جان دادیم بسیار عزیزتر از جان ما است
به گزارش نوید شاهد، شهید«سعید افغانی»، 1 آبان‌ماه 1341 دیده به جهان گشود. این شهید والامقام، 8 شهریورماه 1360 به فیض شهادت نائل آمد. بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید افغانی را می‌خوانیم.
بسم الله الرحمن الرحيم
ای انسان! به درستی كه تو در كوششی بسيار زياد به سوی پروردگارت هستی تا او را ملاقات كنی.(قرآن كريم)
آغاز می‌كنم وصيت‌نامه‌ام را با نام خدا، كمال مطلق و مالک هستی كه جانم به دست اوست و اوست كه آينده مرا می‌داند و بازگشتم نيز به سوی اوست. به نام آن پروردگار پر عظمتی كه ما را آفريد و قرآن كريم را برای راهنمايی ما فرستاد، اسلام عزيز را مكتب پسنديده خود خواند و ما را به آن دعوت كرد. پروردگاری كه پيامبران را برای هدايت انسان فرستاد و خاتم الانبياء را آخرين آنها قرار داد. پروردگار ما آن كسی است كه بر ما منت نهاد و زمانی كه غبار فراموشی اسلام عزيز را در گرفته بود و از اين هسته خروشان حيات جز نامی نمانده بود، مردی بزرگ و امامی بت‌شكن از تبار ابراهيم را روانه كاخ زورمندان و شاهنشاهان كرد تا آنها را ريشه‌كن كند و اسلام عزيز را حيات مجدد بخشد.
آری! امام خمينی كه قلبم به ياد او باصفا، چشم به ديدن او روشن، زبانم به نام او تازه، گوشم به شنيدن سخنش شنوا و مغزم از درک او حيران است، مرد بزرگی كه ناشناخته قيام كرد و هنوز ناشناخته مانده است.
امت اسلام هنوز نمی‌داند كه آن ستاره نورانی كه از جماران نور افشانی می‌كند چگونه ستاره‌ای است كه چنين منبعی از نور در وجود اوست. او در نور افشانی مانند اجدادش، ستاره‌ای است كه همانند خورشيدی فروزان جهان ظلمت را روشن می‌كنند.
من در اين وصيت‌نامه كه آخرين سخنانم هست اقرار می‌كنم كه هرگز نتوانستم اسلام، قرآن و امام را آنطور كه هستند بشناسم و از اين قصوری كه در شناخت مكتبم متوجه من است خجل و شرمنده به پيشگاه حضرت احديت می‌روم و در اين دنيا از او طلب عفو و بخشش می‌كنم.
بار ديگر به پدر و مادرم سلام می‌رسانم، از اينكه نتوانستم زحماتشان را جواب دهم معذرت می‌خواهم. از آنها می‌خواهم كه در سوگ من ماتم نگيرند و گريه نكنند، اسلامی كه ما در راه آن جان داديم بسيار عزيزتر از جان ماست. شما بايد از اسلام دفاع كنيد و نگران او باشيد و بچه‌هايی تربيت كنيد كه امامشان را تنها نگذارند و او را ياری كنند.
ملتمسانه از تمام خواهران و برادرانم و امت قهرمان و شهيد پرورمان می‌خواهم كه هيچ‌گاه روح خدا را تنها نگذارند و با او و در خط او كه اسلام عزيز در آن تعيين يافته است باشند.
همگی وحدت خود را حفظ كنند و از رؤسای مكتبی كشورشان حمايت كنند و بدانند كه دشمنان اين انقلاب به زمين خواهند خورد. آنها هرگز تابِ نبرد با اين امت، امام و اسلام را ندارند و شكست‌شان در اين جنگ قطعی است. امريكای جهانخوار و ابرقدرت‌هايی ديگر سرانجام در مقابل اراده اين ملت زانو خواهند زد و ملت اسلام دروازه‌های طلايی فتح و ظفر را خواهد گشود و انقلاش را به دنيا صادر خواهد كرد و سرانجام دنيای خاكی تحت لوای اسلام و فرماندهی حجت‌الله اعظم در خواهد آمد.
ما هم اكنون سلام گرم خود را به پيشگاه آن بزرگوار می‌فرستيم و از هم اكنون با حكومت برحقش و با او بيعت می‌كنيم.
«والسلام عليكم و رحمت اله و بركاته»
تابستان 1360 دارخوين - سعيد افغانی
