شهیدی که قبل و بعد از انقلاب اسلامی والاترین فضائل اخلاقی را داشت

به گزارش نوید شاهد، شهید «حشمت‌الله چهری» فرزند «فتحعلی»، 12 بهمن‌ماه 1312 در روستای چهر از توابع هرسین، دیده به جهان گشود. در سن 6 سالگی به مکتب می‌رفت و قرآن می‌آموخت. هنگامی که مدرسه دایر شد به مدرسه رفت. در سن 10 سالگی پدرش را از دست داد و طولی نکشید بعد از 6 ماه مادرش را که تنها حامی زندگی او  بعد از پدرش بود نیز از دنیا رفت و در این دنیا تنها ماند. نزد خواهرش زندگی می‌کرد، ضمن تحصیل به کار نیز مشغول بود. در سن هجده سالگی به خدمت مقدس سربازی احضار شد و در همین ایام ازدواج کرد. بعد از اتمام خدمت سربازی، در سال 1337 به آموزشگاه گروهبانی داخل شد.

همه اهدافش در راه خدمت به مردم بود و در همه حال از خدا یاری می‌خواست و در اوقات فراغت قرآن می‌خواند واز امامان صحبت می‌کرد. رفتارش با فامیل طوری بود که با وجود سن کمش همه به شهید احترام می‌گذاشتند و در کارهایشان با او مشورت می‌کردند.

خصوصیات اخلاقی شهید بعد از انقلاب تفاوت چندانی با قبل از انقلاب نداشت، نمونه کاملی از یک انسان بود که در حساس‌ترین سنین زندگی والاترین فضائل انسانی را داشت. به انقلاب اسلامی معتقد بود و همیشه در راه انقلاب فعالیت می‌کرد. در صدد پیشرفت انقلاب می‌کوشید و انقلاب اسلامی را انقلابی مردمی و برخاسته از میان مردم زحمت‌کش و رنجدیده می‌دانست و عقیده داشت که چنین انقلابی هیچ‌گونه شکستی در بر نخواهد داشت و عقیده داشت که باید فرمان امام و رهبر عالی‌قدر را ازج نهیم تا انقلابمان به تمام ملت‌های جهان بشناسانیم. همواره سخنان امام(ره) را سرمشق قرار داده و در امور خود به کار می‌گرفت.

22 مردادماه 1358 برای دفاع از کشور عزیزمان، به منطقه نوسود اعزام شد. روحیه شهید هنگام اعزام عالی بود و می‌گفت که امام(ره) دستور جهاد علیه نیروهای سرکش داخلی در کردستان را صادر کرده و باید آن‌ها را سر جای خودشان بنشانیم و بنا به این عقیده با عزمی راسخ راهی منطقه شد. این شهید والامقام در پاسگاه هیرتا به خدمت مشغول بود که پس از رشادت‌های بسیار، هنگام درگیری با دشمن، مجروح و به بیمارستان 200 تختخوابی کرمانشاه منتقل شد. این شهید والامقام در 4 آذماه 1358، مصادف با 5 محرم همان سال به فیض شهادت نائل آمد.

«روحش شاد راهش پررهرو باد.»