مادرم! بعد از شهادتم افتخار کن فرزندت در این راه قدم گذاشته است
به گزارش خبرنگار نوید شاهد، شهید «غلامحسین کاظمی مقدم« هشتم تیرماه سال 1344 در تبریز دیده به جهان گشود. پدرش مجید و مادرش مدینه نام داشت. او که تحصیلاتش را تا سوم نظری ادامه داده بود. پس از حضور در جبهه شانزدهم فروردین ماه سال 1361 در خرمشهر بر اثر اصابت تیر به قلبش به شهادت رسید. پیش از ایشان پدرش نیز مجید کاظمی مقدم به شهادت رسیدند. پیکر این شهدای بزرگوار در بهشت زهرا آرام گرفته است. در ادامه نامه شهید به خانواده‌اش را می‌خوانید.
با سلام و با درود بیکران بر منجی انسان‌ها، امام امت، شهدای انقلاب و اسلام. باسلام بر مادر عزیزم بعد از عرض سلام امیدوارم که حالتان خوب باشد و هیچگونه ناراحتی نداشته باشید. الحمدالله من نیز صحیح و سالم هستم و هیچگونه ناراحتی به جز دوری شما ندارم.
مادرجان از اینکه من به این راه قدم گذاشته‌ام ناراحت نباش و افتخار کن که فرزندت راه درست را انتخاب کرد و هرگز برای از دست دادن من ناراحت نباش، زیرا همه کارهای ما دست خداوند است و این من نبودم که زندگی شما و خودم را اداره می کردم؛ بلکه این خداوند بود که روزی ما را می‌رساند و طریقه مصرفی کردن آن را نیز به ما یاد داد تا بتوانیم به نحو احسن از آن استفاده کنیم. پس مبادا فکر کنید که من زندگی شما را می‌چرخاندم. زیاد سر شما را درد نمی‌آورم و از طرف من به همگی سلام برسانید.
امیدوارم که هرچه زودتر با فتح و پیروزی به خانه بازگردم و شما نیز این مساله را فراموش نکنید که همیشه امام را دعا کنید و به یاد رزمندگان باشید والسلام و علیکم و رحمه الله و برکاته.
غلامحسین کاظمی مقدم.
