گذری بر زندگی نامه شهید علی نقی حیدری

 نوید شاهد: شهید علی نقی حیدری در سال 1327 متولد و در یک خانواده فقیر در آغاجاری خوزستان پرورش یافت. از اوان دوره طفولیت با تنگدستی و مظلومیت آشنا شد. تحصیات ابتدایی را در آغاجاری به پایان رساند. لیکن به سبب فقر مالی و ظلمی که متوجه خانواده اش بود از ادامه تحصیل بازماند. به کارگری در مشاغل گوناگون مشغول شد. در همین رابطه راهی تهران شد و پس از زحمت و تاش از آنجا که بتواند مخارج خود و خانواده اش را تأمین کند به استخدام شهربانی درآمد. مدت 7 سال در سمت شهربانی مشغول به کار بود. تا اینکه به علت بینشی که در جهت برپایی و اجرای احکام اسامی داشت در سال 53 یا 54 توسط سر سپردگان رژیم منفور پهلوی که اعمال شهید را مناسب افکار ضد مردمی خود نمی دانستند اخراج گردید. از این پس ایشان به کارگری مشغول گردید تا بتواند در این کوره آبدیده تر گشته و نیز بتواند پاسخگوی مایحتاج زن و 4 فرزند خود باشد.

شهید در جریانات انقاب به اتکای عقیده ای که داشت دین خود را ادا و از آنجا که استضعاف را با تار و پودش لمس کرده بود در تظاهرات و راهپیمایی ها شرکت و در جهت شکل گیری انقاب به رهبری امام خمینی هر کمکی را که قادر بود دریغ نمی کرد. تا یانکه جنگ ناخواسته از سوی صدام آتش افروز شرق و غرب بر ملت اسامی ایران تحمیل گردید. ایشان داوطلبانه عازم جبهه ها شد تا دین خود را از تعرض بیگانگان محفوظ بدارد و ندای اسامیت و ایرانیت را بگوش جهانیان برساند. شهید حیدری بسیار بی آلایش و تکبر بود و صادقانه مردم را بالاخص مردم فقیر را که خود در همان زمره بود و دوست می داشت، جبهه رفتن را امری الهی تلقی می کرد. زمانیکه با ایشان صحبت از شهادت و خانواده اش می شد، می گفت اگر چنین سعادتی نصیب گردد من که هستم، خانواده ام خدای منان را دارند و بالاخره به سعادتی که شهید حیدری اشاره می کرد در 24 مرداد حمله والفجر 2 در جبهه حاج عمران نائل گردید و در زمره ی شهدای جانباز اسام قرار گرفت.