نگاهی به زندگی نامه شهید علی اکبر میرزا خانی

شهید علی اکبر میرزا خانی در چهارم خردادماه سال 1340 در خانواده ای مذهبی در شهر تهران دیده به جهان گشود. با توجه به اینکه علی اکبر اولین نوه پسر خانواده بود تمام فامیل از آمدن او خوشحال بودند. با سپری کردن دوران طفولیت علی اکبر به مدرسه قدم نهاد . دوران دبستان و راهنمایی را در مدرسه ارشاد گذراند. تمامی معلمان او از اخاق و ادب او سخن می گفتند و او را تحسین می کردند. او پسری فعال و پر جنب و جوش و در عین حال بسیار با ادب بود. علاقه فراوانی به درس خواندن و مدرسه داشت. در همان دوران مدرسه به کار نیز مشغول بود و خیاطی می کرد. به ورزش به شدت علاقه داشت و بیشتر بازی های دسته جمعی و گروهی انجام می داد. به خانواده احترام می گذاشت و همواره در صدد بود احترام خانواده حفظ شود. بسیار متواضع و با ایمان بود و نسبت به مسائل و مشکلات زندگی درک خوبی داشت. از دوستان او می توان به شهیدان صادق شاهوند و عباس خرمی اشاره کرد. با رسیدن به سن 15 سالگی و به علت از دست دادن پدر مسئولیت سنگین زندگی او را مجبور به ترک تحصیل و کار در بیرون برای تأمین و امرار معاش اعضای خانواده و تحصیل برادران و خواهران نمود. او بسیار پر کار و فعال بود. از آن پس مسئولیت خانواده را به تنهایی بر عهده گرفت.

با فوت پدر تغییرات زیادی در حالات و روحیات او پدید آمد، با کمبود پدر در بین اعضاء خانواده او با حضور پر رنگ تر در خانه سعی در پر کردن خاء پدر داشت. با این احوال همواره برای خواندن نماز به مسجد و قرائت قرآن می رفت. او از قاریان خوب قرآن بود. مطالعاتی نیز در زمینه قرآن و نهج البلاغه داشت. علاقمند به امام خمینی و اعام انزجار در مقابل افراد زورگو و بی ادب از دیگر خصوصیات شهید بود. در سن 18 سالگی به کار بر روی وسایل نقلیه سنگین روی آورد و همچنین به مکانیکی بر روی این ماشین ها می پرداخت. این دوره همزمان با آغاز جنگ صدام خائن و آمریکایی بر علیه ایران بود. در آن زمان برای گذراندن دوره سربازی به سپاه پاسداران انقاب اسامی رفت. رانندگی آمبولانس، و حمل و نقل نیروهای رزمنده به جبهه را بر عهده داشت.

در همان زمان با دقت نظر زیادی به خانواده می پرداخت و سعی در بر طرف کردن نیازهای خانواده داشت. همواره به برادران و خواهران خود تأکید می نمود که درس بخوانند تا برای خود و جامعه مفید باشند. در سال های 59 ، 60 ، 61 در لشگر نامنظم چمران به نبرد علیه دشمنان بعثی می پرداخت. و از داوطلبان حضور در جبهه لبنان بود. در نهایت شهید اکبر میرزا خانی این دلاور جبهه های نبرد ویاریگر اعضاء خانواده خود در زمان از دست دادن پدر ، در جبهه شلمچه، در عملیات کربای 5 به فیض عظیم شهادت نائل شد. پیکر پاک و مطهرش پس از 10 سال به دستمان رسید و در بهشت زهرا در کنار دیگر دوستان شهیدش به خاک سپرده شد. از خصوصیات ممتاز شهید این بود که هیچگاه به خانواده نمی گفت که به جبهه می رود و غیبت هایش را به کار ارتباط می داد.