بررسی رابطه بین نگرش رزمنده در مورد جنگ و میزان واکنش افسردگی
در فصل پنجم و پایانی این تحقیق که «خلاصه و نتیجه گیری» نام دارد، گزارشی از فعالیت محقق به این شرح آمده است:
«بررسی بر روی 50 نفر از رزمندگانی که به دلیل حضور در جبهه دچار مشکل عصبی شده و در بخش اعصاب و روان بستری و از بین مراجعه کنندگان به درمانگاه به عنوان گروه آزمایش انتخاب شده بودند، انجام شده است. این بررسی در سه بیمارستان شهر تهران، بقیه الله اعظم (عج) وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، بیمارستان 506 نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی و بیمارستان روزبه وابسته به دانشکده پزشکی دانشگاه تهران انجام شده است. افراد گروه آزمایش صرفا از میان کسانی که در جبه های جنگ مبتلا به مشکل عصبی شده و دارای سابقه بیماری عصبی نبوده اند، انتخاب گردیده اند.
نوع تحقیق همبستگی بوده و برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه استفاده شده است که یکی مربوط به مشخصات انفرادی بود و دومی آزمون افسردگی و سومی نیز برای سنجش نگرش افراد نسبت به جنگ بوده است.
جمع آوری اطلاعات به صورت دو مرحله ای انجام گرفته بدین معنی که درمرحله اول فرم مشخصات انفرادی به صورت حضوری پر شده و سپس در مرحله بعد از افرادی که مایل به همکاری بودند و می توانستند به خوبی ارتباط برقرار نمایند. آزمون افسردگی یک مقیاس نگرش سنج به عمل آمد.
این تحقیق و کارهای آماری و محاسباتی لازم حکایت از آن می کند که تلقی منفی رزمنده از جنگ با میزان شیوع افسردگی ارتباط معنا داری دارد که این ارتباط در گروه شاهد معنادار نبوده است.
