بررسی تطبیقی مفاهیم مقاومت و پایداری در اشعار فدوی طوقان و طاهره صفارزاده
دوشنبه, ۰۶ اسفند ۱۳۹۷ ساعت ۱۰:۲۹
این پژوهش نشان می دهد که اميال نفسانی از درون و اغوای شيطانی، همواره در کمين گمراهی انسان است، تا او را از بندگی خدای یکتا رها سازند و به دنياگرایی و شيطان پرستی وا دارند.
دو کشور ایران و فلسطين با توجه به موقعيت سياسی و دینی مشابه، در طول تاریخ مبارزاتی خود همواره در برابر استبداد داخلی و استعمار خارجی ایستادگی کردند. همزمان با وقوع تحولات بیسابقه در عرصۀ جهانی، به ویژه جنگ جهانی اول و دوم و تبعات آن بر روی کشورهای خاورميانه، به تدریج قشر روشنفکر این جوامع در صدد انتقاد از وضعيت سياسی حاکم بر این کشورها برآمدند. در این ميان ادبيّات مقاومت در انعکاس این انتقادها نقش بسزایی داشته است؛ فدوی طوقان و طاهره صفارزاده، دو ادیب بزرک فلسطين و ایران نيز به شدت از ادبيّات مذکور متأثر بودند. از این رو ادبيّات مقاومت، زمينه ساز ظهور شباهت هایی در گرایشهای سياسی، معانی و مضامين موجود در اشعار این دو شاعره شده است. پژوهش حاضر گذشته از تبيين جایگاه ادبی این دو شاعره که از چهرههای سرشناس و متعهد در ادبيّات معاصر ایران و فلسطين به شمار می روند و اشعارشان در سير روند مبارزات سياسی تأثير چشمگيری داشتهاست، برآن- است با رویکردی تطبيقی برخی بن مایه های مشترک پایداری در اشعار ایشان را نظير استعمارستيزی، دعوت به بيداری، وطندوستی، تکریم مقام شهادت و شهدا، عدالت و آزادی و ... مورد بررسی و تحليل قرار دهد.
دریافت متن کامل مقاله 
منبع: نشریه ادبیات پایداری
نظر شما
