فرمانده ای که برای سرش جایزه تعیین شد
چهارشنبه, ۰۵ دی ۱۳۹۷ ساعت ۱۰:۵۸
شهید ابراهیم محبوب چهارم دی ماه 1365 در عملیات کربلای4 در محل جزیره بوارین به شهادت رسید. در مورد شجاعت شهید محبوب، دوستانش مي گويند: صدام گفته اين محبوب کيست؟ هر کس سرش را براي من بياورد، جايزه دارد. و همسرش مي گويد: بنا به گفته عده اي از فرماندهان سپاه، محبوب در ميان لشگر نمونه بود و چون مدالي بر سينه لشکر مي درخشيد. در سی و دومین سالروز شهادت، زندگی این شهید رامرور می کنیم.
يکم تير ماه سال 1332 ه ش در روستاي حسن آباد چناران به دنيا آمد. در شش
سالگي به همراه خانواده به مشهد مقدس نقل مکان کرد. دوران ابتدايي را در
سال 1339 در مدرسه کاشاني آغاز کرد و در کنار تحصيل، براي فراگيري و
آموزش قرآن کريم به مکتب رفت و همزمان با تحصيل، قرآن را هم آموخت. ده
دوازده ساله بود که در دبستان عکس شاه را از قسمت چشم سوراخ کرد و مورد
آزار و اذيت قرار گرفت. در سال 1345 وارد مدرسه راهنمايي ابومسلم مشهد شد و
در اين مقطع وضع درسي خوبي داشت.
در سال 1348 وارد هنرستان کشاورزي شد و پس از پايان تحصيلات، چون ديپلم
کشاورزي داشت، خدمت سربازي خود را به عنوان سپاهي ترويج در روستا سپري کرد و
به محرومين کشاورز کمک مي کرد. دوران آموزشي را در کرج و بقيه خدمت خود را
در دامپزشکي مشهد گذراند و بيش از همه فعاليت خود را در سرخس و فريمان و
روستاهاي تابع گذراند و پس از آن در دانش‌سراي راهنمايي در رشته زبان
انگليسي مشغول به تحصيل شد که بعد از مدت کوتاهي به دليل مفاسد اخلاقي آن
مرکز از آنجا انصراف داد و دانش‌سرا را ترک کرد. او در سال 1355 به استخدام
شرکت ملي گاز ايران در آمد. ابراهيم محبوب قبل از انقلاب در تظاهرات به
صورت فعال شرکت مي کرد و يک بار در شاهرود، در حين تظاهرات دستگير و
زنداني شد که با ميانجيگري کارکنان شرکت گاز شاهرود آزاد شد.
به فوتبال علاقه داشت. مدتي را به عنوان بازيکن تيم ابومسلم خراسان و سپس
مربي و مدتي را نيز به عنوان داور فعاليت مي کرد و عضو فعال و مفيد مسجد
امام رضا (ع) – واقع در خيابان آبکوه مشهد – بود و هم به عنوان عضو کميسيون
پاکسازي شرکت ملي گاز بود، گاهي اوقات تا ده روز را در ماههاي غير از
رمضان روزه مي گرفت.
در بيست و پنج سالگي با خانم فاطمه روغنگران خياباني ازدواج کرد. در هشت
سال زندگي مشترک، خداوند به آنها سه فرزند داد که ادريس در سال 1360،
زينب 1363 و زهرا 1364 به دنيا آمدند.
اولين بار در سي سالگي به عنوان بسيجي داوطلب جبهه ها شد و او همان اوايل
به عنوان نيروي زبده و قوي مدتهاي زيادي را در جبهه فعاليت مي کرد تا اينکه
از طرف فرمانده لشکر – آقاي قاليباف – به سمت فرمانده گردان حزب الله
منصوب شد. در پشت جبهه هم فعاليت مي کرد و ضمن رسيدگي به بازندگان شهدا و
دلجويي از خانواده هاي آنان، حمايت از محرومان جنگ زده را سرلوحه خود قرار
داده بود.او در مدت هشت ماه حضور در جبهه ها دوباره مجروح شد. اولين بار
شش ماه در جبهه بود و دو ماه در بيمارستان بستري شد و پس از بهبودي به جبهه
بازگشت. مادرش مي گويد: زماني که مجروح شده بود و پايش در گچ بود، من به
منزل آنها رفتم. او به همسرش گفت: چادري روي پاهاي من بينداز که جلوي مادرم
پايم دراز نباشد.
در مورد شجاعت او دوستانش مي گويند: صدام گفته اين محبوب کيست؟ هر کس سرش
را براي من بياورد، جايزه دارد. و همسرش مي گويد: بنا به گفته عده اي از
فرماندهان سپاه، محبوب در ميان لشگر نمونه بود و چون مدالي بر سينه لشکر
مي درخشيد.
ابراهيم محبوب در 4 دي ماه سال 1365 در عمليات کربلاي 4 در محل جزيره
بوارين به شهادت رسيد و پيکرش در منطقه باقي ماند، اما پس از سه سال جسدش
پيدا شد و در تاريخ 21 مرداد 1368 پس از تشييع در بهشت رضا مشهد در کنار
ديگر همرزمانش به خاک سپرده شد.
منبع:
پرونده فرهنگی شاهد
سرگذشت پژوهی
نظر شما
