سروده‌ای برای امام رضا(ع)؛ غزل کم است و برایت قصیده میگویند
در اینجا سروده‌ای از شاعری جوان در رثای امام رضا علیه‌سلام را می‌خوانید:
برای شاه فقط شاه بیت باید گفت
بدیع مثل بیان کمیت باید گفت
برای شاه جهان چون کلیم باید بود
چو شاعران خراسان حکیم باید بود
که شاعران تو گر چه گزیده میگویند
غزل کم است و برایت قصیده می گویند
به بزم شعر تو باید شبیه دعبل بود
میان آینه های همیشه بیدل بود
مقرنسی ز تصاویر بکر باید داشت
هزار شاعر خوش ذوق و فکر باید داشت
که مثل آینه هایت به دور بنشینند
برای از تو سرودن به شور بنشینند
که تا به یاری تضمین چشم آن آهو
واستعانت این بیت خواجه از خواجو
«شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست
صلای سرخوشی ای صوفیان باده پرست»
کنار حوضچه با هر قیام فواره
به نوبت از تو بگویند ... و باز نقاره
وباز شعر سپید اذان گلدسته
نماز صبح دوبیتی به قامتی بسته
ردیفهای بلند صفوف بیت قنوت
و شاعران تو مثل حروف بیت قنوت
قیام کرده و امن یجیب و ...بعد از آن
و ...السلام علیک الغریب و ... بعد از آن
طنین گنبد فیروزه رنگ گوهر شاد
نگاه سبز دخیلی به پنجره فولاد
وبعد دست شفا روی دفتری خسته
که شاعرش به ضریحت عجیب دل بسته
شفای کودک شعری که سخت الکن بود
همان که شاعر پنهان دفتر من بود
و شعر من که در آغوش باد می آمد
چو کودکی که ز باب الجواد می آمد
برای شعر جماعت به شاعران پیوست
میان صحن عتیق حرم قلم در دست
1)بیتی از حافظ که تحت تاثیر این بیت خواجو سروده شده
(سحر بگوش صبوحی کشان باده‌پرست
خروش بلبله خوشتر ز بانگ بلبل مست)
شاعر : هادی مومنی
این اثر به عنوان یکی از 3 اثر برتر دومین دوره بخش دانشگاهی همایش بین المللی رضوی (شعر و مشاعره رضوی ) در سال 95 مورد تقدیر قرار گرفت.
انتهای پیام/
