حیرت مادر فرمانده مهندسي جنگ جهادسازندگي از زندگی فرزندش
به گزارش نوید شاهد؛ «شهید محمدتقی رضوی مبرقع»، متولد 26 فروردین سال 1334، که مسؤولیت ستاد كربلا، فرماندهی مهندسی جنگ جهاد سازندگی و معاونت فرماندهی مهندسی رزمی قرارگاه خاتم‌الانبیاء را در دوران دفاع مقدس برعهده داشت، در تاریخ 3 خرداد 1366، در منطقه سردشت - عملیات کربلای 10، بر اثر اصابت ترکش خُمپاره به شهادت رسید.
اشرف السادات سید عبادی؛ مادر شهید خاطره‌ای از ساده‌زیستی پسرش را نقل
می‌کند که باهم می‌خوانیم:
آقاتقی بلافاصله بعد از ازدواج، به تربت و از آنجا هم به اهواز رفت. مدت‌ها از رفتنشان
گذشته بود و ما هیچ خبری از آنها نداشتیم. دل همه برایشان تنگ شده بود، دنبال فرصتی
بودیم تا به دیدار تقی و همسرش برویم که الحمدلله خیلی طول نکشید و این فرصت با آمدن
عید و تعطیلات نوروز به دست آمد و ما توانستیم سفری به اهواز داشته باشیم.
من از زندگی تقی تصور دیگری داشتم، برای همین در لحظه ی ورود به منزلش
متحیر شدم و بی اختیار قطرات اشک از گوشه‌ی چشمم سرازیر شد، چرا که زندگی تقی خیلی
ساده‌تر از آنی بود که فکرش را می‌کردم.
باور کردنش خیلی سخت است. چون تمام زندگی آنها در دو تا پتو خلاصه شده
بود. تازه آن دو پتو را هم از جهاد به امانت گرفته بودند که از یکی به عنوان زیرانداز
و از دیگری هم به عنوان روانداز استفاده می‌شد. دیدن آن صحنه‌ی عجیب دلم را به درد
آورد، آنها حتی یک بالشت نداشتند که زیر سرشان بگذارند و به جای بالشت از چادر و اورکت
استفاده می‌کردند.
هنگام بازگشت به مشهد، من دو تا بالشتی را که برای استفاده‌ی بچه‌ها با خودم برده بودم به آنها دادم و گفتم: لااقل این بالشت‌ها را زیر سرتان بگذارید. تمام فکر و ذکر پسرم جنگ بود و ما هر صحبتی که می‌کردیم، تنها جواب او این بود: جنگ واجب‌تر است.
