نگاهی به زندگی نامه و خاطرات شهید ولی فانی
نوید شاهد: شهید فانی در فروردین سال 1335 در خانواده ای متعهد در بخش نوبندگان از توابع شهرستان فسا دیده به جهان گشود. نامش را ولی الله یعنی دوست و یاور خدایش گذاشتند تا به راستی یار و یاور دین خدایش باشد. آری اين شهید بزرگوار از همان اوان کودکی در دامان خانواده ای متدین و با ایمان پرورش یافت. دوران ابتدايی را در دبستان نحوی نوبندگان با موفقیت پشت سرگذاشت و در سال 1352 به استخدام ارتش درآمد و دوران آموزشی را در شهرستان تبریز و تهران گذراند. شهید در سال 1355 ازدواج کرد كه ثمره ي آن 2 فرزند پسر و 2 فرزند دختر می باشد. مدت ده سال دوران پر مخاطره درجه داری در شهرستان دزفول را گذراند. هنگامی که جنگ شروع شد عازم جبهه شد و در عملیات های حصر آبادان، فتح المبین و طریق القدس شرکت کرد.
شهید فانی چهار سال متوالی در جبهه ها بر علیه دشمن بعثي جنگید. او از روحیه خیلی بالایی برخوردار بود، به همه احترام می گذاشت، رفتار او زبانزد خاص و عام بود، به نماز و روزه اهمیت می داد و سعی می کرد نماز را به جماعت بخواند. همیشه نسبت به رزمندگان زیر دست خود با عطوفت و مهربانی رفتار می کرد و سرانجام در تاریخ 1364/01/27 در منطقه گیلانغرب به شهادت رسید.
ـــــــ « خاطرات شهید » ـــــــ
* خاطره از زبان خانواده شهيد:
شهید فانی پس از مدت زیادی كه در جبهه بود به مرخصی آمد بر اثر بیماری سختی که مبتلا شده بود در بیمارستان تهران بستری گردید. یک شب به علت درد شدیدی که داشت تا نزدیکی های صبح بیدار بود و سپس به خاطر تزریق داروهای مسکن و آرام بخش برای ساعاتی به خواب رفت و آفتاب هم طلوع کرد و او را برای نماز صبح بیدار نکرده بودند تا این که یک باره خودش بیدار شد و شروع کرد به گریستن به گونه ای که اشک از دیدگانش جاری شد وقتی از او علت گریه اش را پرسیدند با ناراحتی گفته بود: چرا مرا قبل از آفتاب بیدار نکردید تا نمازم را بخوانم؟ حالا که نمازم قضا شده در فردای قیامت و در پیشگاه خداوند چه جوابی بدهم؟
