گفتمان امام حسین (ع)و گفتمان پایداری
«امام حسین به مثابه تیپ ایده آل مردانگی در گفتمان پایداری»
پژوهشگر: علی یعقوبی چوبری (دکترای جامعه شناسی ، عضو هیأت علمی دانشگاه گیلان)
چکیده:
یکی از ارکان عمده جامعه ایران دین است. در آیین تشیع یکی از شخصیت های کاریزماتیک که نقش عمده ای در کنش های رزمندگان در سرحدات جنگی داشته امام حسین (ع) بوده است. در این مقاله با تحلیل محتوای کیفی اشعار صادق آهنگران و غلا مرضا کویتی پور و نشانه شناسی عکس های رزمندگان دوران جنگ به تبیین تاثیر گفتمان امام حسین (ع) برگفتمان رزمندگان پرداخته شده است. با مطالعه در اشعار صادق آهنگران و غلامرضا کویتی پور م یتوان دریافت رزمندگان در زمان جنگ خود را با امام حسین (ع) و خاندان آن حضرت هم ذات پنداری می کردند. مداحان مزبور با مرثیه-سرایی خویش جهان اجتماعی رزمندگان را نسبت به گذشته بسط می دادند. امام حسین بمثابه ی یک اسطوره دینی نقش عمده ای در باورداشت های مردم داشته است و بخش عمده رفتارهای رزمندگان ریشه در باورها و عقاید دینی ملهم از واقعه کربلا دارد. که این عقاید در نگرش آنان به مفهوم شهادت اثر گذاشته است. این امر مفهوم «مرگ » یا «مرگ هراسی » را برای جوانان رزمنده اسطوره زدایی کرده بود.
کلیدواژه ها: گفتمان پایداری، گفتمان امام حسین، مردانگی، صادق آهنگران، غلامرضا
کویتی پور.
دریافت متن کامل مقاله 
منبع: مجموعه مقالات همایش ملی ادبیات پایداری، جلد چهارم
