زخم تو وا کرده مفاتیح الجنانها را
دوشنبه, ۱۱ ارديبهشت ۱۳۹۶ ساعت ۱۱:۰۳
سروده ای از عالیه محرابی
منبع: چشمه آیینه، گزیده شعر کنگره ایثار / به کوشش داریوش ذوالفقاری، معاونت فرهنگی و امور اجتماعی بنیاد شهید و امور ایثارگران، انتشارات مهر تابان 1395.
دیدند رنگ تازۀ رنگینکمان ها را
نقاشی خون روی بوم آسمانها را!
نخلی که داغت را چشیده بیگمان باید
طعم رطبهایش بسوزاند دهان ها را!
پر باز کرده سینه سرخی از گلوی تو
تا زیر پرهایش بگیرد کهکشان ها را
تقویم رگهایت ورق خورد و محرم شد!
چرخید خونت تا بچرخاند زمان ها را!
زخمی دهان واکرده در دشت تنت انگار
گلدسته ای در باد میگوید اذان ها را!
آن شعله که بر خیمۀ آل عبا افتاد
شد ترکش داغی که دارد استخوانها را ....!
سرها نمیسوزند در آتش که میسازند
ققنوسها بر روی آتش، آشیانها را
عطر زیارتنامه دارد میوزد انگار
زخم تو وا کرده مفاتیحالجنانهامنبع: چشمه آیینه، گزیده شعر کنگره ایثار / به کوشش داریوش ذوالفقاری، معاونت فرهنگی و امور اجتماعی بنیاد شهید و امور ایثارگران، انتشارات مهر تابان 1395.
نظر شما