مجید قهرمانی، پهلوان بود

 استعداد ورزشی مجید فقط در فوتبال نبود مجید در بسیاری از زمینه ها مثل اخلاق، درس، هنر، ورزش و ... الگو بود. او در پینگ پنگ و شنا هم عالی بود. در واقع او از همه هم سالانش بزرگ تر و بهتر بود. کسی بود که کمتر می شد نمونه ای مثل او را حداقل در بین ورزشکاران پیدا کرد. حقیقتا رفتار و بزرگ منشی او را نمی فهمیدیم. اما روزی که به شهادت رسید متوجه شدیم که آن همه محسنات و فضایل باید با شهادت به پایان می رسید و تکمیل می شد. مجید در خط هافبک تیم ما فرماندهی تیم را بر عهده داشت و در جنگ هم فرمانده بود. ایشان در فوتبال زیر نظر من بود و من فرمانده اش بودم ولی در جبهه من عضو ساده ای بودم که او فرماندهی ما را به عهده داشت و من واقعا از ته قلب خوشحال بودم که کسی فرمانده ارشد ماست که روزی بازیکن تیم من بود. واقعا برای من افتخاری است که به عنوان یک بسیجی شاگرد سردار بقایی بودم. من زمانی شاگرد ایشان بودم و حتی الان هم در کلاس او شاگردی می کنم. واقعیت این است که ایشان یک زمانی به ظاهر شاگرد من بودند ولی من، هم در زمان مربی گری ام و هم در زمان جنگ خدمت ایشان شاگردی کرده ام . من شاگرد کلاس اخلاق و منش بزرگوارانه اش بودم.

هر قهرمانی پهلوان نیست، مجید قهرمانی پهلوان بود. «اشجع الناس من غلب هواء» و مجید بر هوای نفسش غلبه کرده بود. فوتبال یا هر رشته ورزشی، گل زدن، بردن و باختن ها هیچ کدام مانع نمی شد که مجید به بالاتر فکر نکند. او پله پله بالا می رفت و حتی کسانی را هم همراه خودش می برد. او انسان منفعل و ساکنی نبود.