كتاب هاي درسي دوره ابتدايي و ترويج فرهنگ ايثار و شهادت

اگرچه شخصيّت آدمي همواره در حال شكل گيري و تحوّل است، روان شناسان و مربّيان، دوران نوجواني را مرحله اي مهم در هويّت يابي آدمي دانسته اند. در دورة نوجواني است كه فرد به دنبال پاسخ دهي به سؤال اساسي «من كيستم؟» است. بديهي است كه بر اساس نظريّه اريكسون (1950)، گذر مناسب از حلقه هاي قبلي رشد و مراحل نوزادي و كودكي است كه نوجوان را براي پاسخ دهي درست و هويّت يابي راستين رهنمون مي شود. از سوي ديگر در جامعه اسلامي ايران كه غايت نظام هاي تربيتي بر ربوبيّت آدمي (باقري، 1368) استوار گشته است، كسب فرهنگ ايثار و زمينه سازي بايسته براي شهادت پروري از جمله وسايل و ابزارهاي نيل به غايت و آرمان قلمداد مي شوند. محتواي درسي كه يكي از مؤلّفه هاي هشتگانه برنامة درسي در نظام رسمي پرورشي يك جامعه است، مي تواند در جهت نيل به مقصود حائز اهمّيّتي خاص قلمداد شود و اين محتوا در مرحلة ابتدايي كه زير بناي كسب هويّت براي ورود به دورة نوجواني است، برجستگي بيشتري دارد. در اين مقاله، تلاش خواهد شد تا از طريق تحليل محتواي كتاب هاي درسي، ميزان و هم سويي محتواي كتاب هاي درسي مختلف دورة ابتدايي با فرهنگ سازي ايثار و جهاد و شهادت مورد مداقّه قرار گيرد.